.jpg)
காதல் மௌனமாக வந்தது
வெறுமொரு கனவுபோலத் தோன்றியது
எனவே நான்
காதலை உள்ளே வரவேற்கவில்லை
காதல் கதவைத் தாண்டிச் சென்றதும் விழித்தெழுந்தேன்
அந்த உடலற்ற கனவின் பின் விரைந்து செல்கையில்
இருளில் கரைந்தது அது
காதலின் தூரத்து வெளிச்சம்
மிஞ்சியது உதிரச் சிவப்புக் கானலாக.
- ரவீந்திர நாத் தாகூர். ( Sehnai 1937 )
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக